«Κλύθι μάκαρ πανδερκές έχων αιώνιον όμμα
Τιτάν Χρυσαυγής Υπερίων, ουράνιον φως…»
Η ημερήσια ανατολή του άστρου της ημέρας ήταν μια κοινή εμπειρία. Η παρατήρηση της κίνησης αυτής ήταν ένας σταθμός στην κατάκτηση της Γνώσης και από την κατάσταση αυτή εκκινεί ο εορτασμός των Ηλιοστασίων στο βάθος του χρόνου.Η ηλιακή κίνηση κωδικοποιείται στο «τετράωρον άρμα του Ηλίου» , δηλαδή το φέρον τις ώρες, το καθορίζον τις 4 εποχές με οριακά σημεία τα Ηλιοστάσια ή Τροπές του Ηλίου και τις Ισημερίες. Τα σημεία όπου η ελλειπτική τροχιά τέμνει το επίπεδο του Ισημερινού, το μεν ένα ορίζει την Εαρινή Ισημερία το δε άλλο την Φθινοπωρινή. Από αρχαιοτάτων χρόνων ο Ήλιος για τους έχοντες εσωτερική ανάταση, δεν είναι μόνο η διάπυρος σφαίρα «Ήλιος» αλλά ό,τι σαν λόγος Ήλιος η Ηλιακός Λόγος φέρει: Φυσικό φορέα που αποδίδεται από τον φυσικό Ήλιο, Ψυχικό φορέα που αποδίδεται από την «καρδιά» του Ήλιου, Πνευματικό φορέα που αποδίδεται από τον «πνευματικό Ήλιο».
Η αρχή του Ηλιακού έτους δεν ήταν ίδια για όλους τους τόπους, έτσι στην Αρχαία Χίο και Καππαδοκία ήταν η Εαρινή Ισημερία, σε Αθήνα, Δελφούς, Επίδαυρο και Αίγυπτο ήταν το θερινό Ηλιοστάσιο, στην Μακεδονία, Αιτωλία και Λακεδαίμονα η Φθινοπωρινή Ισημερία και στην Ρώμη από την εποχή του Νουμά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.Εαρινή Ισημερία
Όπως τα φυσικά άνθη εμφανίζονται την Άνοιξη έτσι και τα μυητικά άνθη μας επισκέπτονται κατά το ψυχικό Έαρ. Αυτό μας παραδίδουν οι εσωτεριστές φιλόσοφοι μετά τον Πλάτωνα. Επειδή όμως ο Κριός ανατέλλει κατά την είσοδο του Ήλιου στην αψίδα της Ισημερίας πρέπει να αντλήσουμε από την επιστήμη της Ουράνιας Γενεθλιακής τα αναγκαία προς κατανόηση, επισημάνσεις και μηνύματα. Κυβερνήτης του Κριού είναι η Αθηνά , θεότητα η οποία προτίθεται να χωρίσει το πνεύμα από κάθε ακάθαρτη και ξένη ουσία και να οδηγήσει πλέον το κεκαθαρμένο πλέον στο άπειρο, από το παν στο ένα, από το οποίο και εκπορεύεται η ζωή.
Επίσης η Αθηνά παριστά το «Εν τη Σκοτια Φως » το οποίο «η Σκοτία ου κατέλαβεν» όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Οι αληθινά φωτισμένοι όμως βλέπουν αυτό το φως, το είδωλο, την εικόνα, το σπέρμα του αιώνιου Φωτός από όπου και θα γεννηθεί. Επίσης τότε γίνονταν η εκτομή της Ιεράς Ελάτης και οι τελετουργίες του Άττυος( 22-25 Μαρτίου ). Εκεί είχε τοποθετηθεί και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.
.jpg)
