Η Ολλανδια είναι γνωστή παγκοσμίως ως μία από τις «Κάτω Χώρες», αφού βρίσκεται κυριολεκτικά κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Κατά μήκος των παραλιών της τεχνητοί αμμόλοφοι – φράγματα εμποδίζουν την εισχώρηση του θαλασσινού νερού στην ενδοχώρα. Τη χώρα διασχίζουν επιπλέον τρεις μεγάλοι ποταμοί (Ρήνος, Μαας και Σέλντε) οι οποίοι κατά καιρούς πλημμυρίζουν, καταστρέφοντας καλλιέργειες και κατοικίες.Η κλιματική αλλαγή προβλέπεται ότι θα συντελέσει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας καθώς και στην αύξηση του όγκου του νερού στους ποταμούς λόγω της αύξησης των βροχοπτώσεων. Μπροστά σε αυτές τις απειλές, οι άμυνες της χώρας απέναντι στο υγρό στοιχείο δεν κρίνονται ικανές να προφυλάξουν τη χώρα και στο μέλλον. Οι αρχές δηλώνουν αδύναμες να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες ποσότητες νερού, ειδικά εαν αυτές έρθουν απότομα.
Για το λόγο αυτό έχουν εκπονηθεί διάφορα σχέδια αντιμετώπισης του μελλοντικού κινδύνου. Οι περισσότερες προσπάθειες επικεντρώνονται στην ενίσχυση των τεχνητών φραγμάτων ανάμεσα στη ξηρά και τη θάλασσα, αυτό ωστόσο δεν κρίνεται αρκετό. Στη χώρα προωθείται ενα σχέδιο αντιμετώπισης των πλημμυρών των ποταμών, σύμφωνα με το οποίο οι πλημμύρες δεν θα εμποδίζονται αλλά θα διευκολύνονται. Ένα μέρος του έργου, αφορά στη δημιουργία ζώνης πλημμύρας κατά μήκος των ποταμών, έκτασης 1000 εκταρίων. Με απλά λόγια, η έκταση αυτή δεν θα καλλιεργείται ούτε θα κατοικείται αλλά θα μπορεί να πλημμυρίζει σε περίπτωση αυξημένου όγκου νερού στα ποτά
μια. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να «δωθεί χώρος» στο ποτάμι, ώστε να έχει διέξοδο για τις μεγάλες ποσότητες νερού. Σύμφωνα με τη Τινεκε Χουιτζικα, γενική γραμματέα στο Υπουργείο Μεταφορών και Ύδατος, «μετακινούμαστε σε μια κατάσταση όπου ανακαλούμε τις απόψεις μας για το νερό. Δεν είναι πλέον κάτι που πρέπει να περιοριστεί αλλά αποτελεί μέρος του οικοσυστήματος μας, είναι κάτι μαζί με το οποίο πρέπει να ζήσουμε».
.jpg)
