27.2.09

Κλιματική αλλαγή και διατροφική κρίση

Το 25% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων ενδέχεται να χαθεί εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη, γεγονός που αλυσιδωτά προκαλεί λειψυδρία, επιδρομές από πεινασμένα ζώα σε καλλιέργειες, αύξηση της θαλάσσιας στάθμης με το λιώσιμο των πάγων, υποβάθμιση των εδαφών και πολλά άλλα. Την στιγμή που σε παγκόσμιο επίπεδο και στις επόμενες δεκαετίες, υπολογίζεται αύξηση της τάξεως του 50% στα είδη διατροφής, αυτό μοιραία θα φέρει την εξαθλίωση στις φτωχές τάξεις που δαπανούν μέχρι και το 90% του διαθέσιμου εισοδήματός τους στην διατροφή. Έτσι μοιραία θεωρείται η μαζική μετανάστευση πληθυσμών ενώ συγκεκριμένα η αύξηση της στάθμης των ωκεανών θα υπερκαλύψει πολλές περιοχές και θα εξαφανίσει αρκετά νησιά. Οι ειδικοί ωστόσο λένε ότι η κακή διαχείριση και η σπατάλη οδηγούν περισσότερα από τα μισά φαγητά στα σκουπίδια, γεγονός που προστίθεται στην ανεπάρκεια της μορφής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Σύμφωνα επίσης με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας, το 2008 υπήρχε αύξηση κατά 40 εκατομμύρια στους ανθρώπους που υποφέρουν από πείνα, με τον συνολικό αριθμό αυτών παγκοσμίως να αγγίζει σχεδόν το 1 δισεκατομμύριο. Επομένως, τα χρονιά που ακολουθούν οι κλιματικές αλλαγές και η διατροφική κρίση πρόκειται μοιραία να επιφέρουν αναταράξεις κι αλλαγές στις κοινωνικές δομές των κρατών της υφηλίου.