Νωρίς τα ξημερώματα ένα πρωινό του Δεκεμβρίου μια ομάδα μελών του Μετώπου Νεολαίας ξεκινήσαμε από την πόλη των Αθηνών με προορισμό την βορειοανατολική Πελοπόννησο, όπου θα συμμετείχαμε εθελοντικά σε αγροτικές εργασίες ώστε να ενισχύσουμε έτσι την γερασμένη ελληνική αγροτική τάξη, αλλά και για να ζήσουμε από κοντά αυτό που ο σύγχρονος τρόπος «ζωής» μας έχει απαγορεύσει. Μετά από ένα σύντομο ταξίδι φτάσαμε στα σύνορα της Αργολιδοκορινθίας και καταφθάνοντας στον τόπο προορισμού αμέσως ξεκινήσαμε την δουλειά. Με οδηγό τις συμβουλές και την εμπειρία των ηλικιωμένων, και με περίσσια όρεξη καθώς η συντριπτική πλειοψηφία ημών με έντονα τα βιώματα της τσιμεντούπολης δεν είχαμε ποτέ στην ζωή μας ενασχοληθεί με τον αγροτικό βίο, πιάσαμε τα χτένια για το τίναγμα των κλαδιών ενώ με γυμνά χέρια περισυλλέξαμε τις ελιές από τα πανιά που είχαμε απλώσει. Η μικρή διάρκεια της χειμωνιάτικης μέρας έφερε νωρίς το απόγευμα την δύση του ηλίου κι αφού μεταφέραμε τα τσουβάλια που μαζέψαμε κατευθυνθήκαμε στην προσωρινή μας βάση του διημέρου. Την επόμενη μέρα ο ουρανός άρχισε από νωρίς να ρίχνει τις πρώτες ψιχάλες. Σε διάστημα δύο μόλις ωρών η βροχή επιδεινώθηκε και γι’ αυτό μαζέψαμε τα πανιά και το μόνο στο οποίο πλέον μπορούσαμε να επιδοθούμε ήταν το μάζεμα φρούτων – πορτοκαλιών, λεμονιών αλλά και σταφυλιών της ποικιλίας «φράουλα».