Πίσω από τα μακάβρια νούμερα της στατιστικής, πίσω από τις απελπιστικές προβλέψεις για το μέλλον, πίσω από τη καθημερινή μάχη και μέριμνα για το περιβάλλον βρίσκεται μία δική μας πτυχή διαφορετικής πίστης για τον κόσμο γύρω μας. Κάποιοι ίσως της δώσουν το χαρακτήρα μιας θρησκευτικότητας, άλλοι μιας αγωνιστικότητας…
Εμείς θα τη χαρακτηρίσουμε ως αναζήτηση. Ένα μείγμα ενστίκτων, αρχετύπων και ανδρείκελων συνδεδεμένων με φαινόμενα που εμφανίζονται στη φύση μας διακατέχει καθώς ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερα μονοπάτια στο δρόμο που συνδέει τον άνθρωπο με τον κόσμο που τον περιβάλλει. Όχι τον κόσμο της τεχνολογίας και του τσιμέντου αλλά εκείνο που το καθετί αποτελεί από μόνο του ένα θαύμα. Η συντροφικότητα, η αγάπη, η επιβίωση, η αφοσίωση είναι πιο αυθεντικά στο κόσμο της φύσης παρά σε αυτόν που έπλασε ο άνθρωπος. Εκεί υπάρχει ο πόλεμος και η ειρήνη, ο θάνατος και η ζωή αληθινά. Αληθινά γιατί συντελούν σε μία συνέχεια που αρνούμαστε να δεχτούμε καθώς τη θεωρούμε πως υπάρχει μόνο για να μας υπηρετεί.
Σεβόμαστε τη γη μας γιατί και εμείς αποτελούμε παιδιά της. Χαράζουμε το δρόμο της αειφόρου ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που τα τελευταία χρόνια γεννήθηκε στον άνθρωπο αφού πρώτα αντίκρισε τα αποτελέσματα ενός κόσμου που χάνεται. Πέρα λοιπόν από τη λογική μας, πέρα από την ανάγκη, πέρα από την υποχρέωση στις καρδιές μας βρίσκεται και εκείνη η πίστη.
Πυρακτωμένη από έναν Ήλιο που μας ζέστανε, σαγηνευμένη από μία Σελήνη που ξεχώριζε ανάμεσα από τα δέντρα, γοητευμένη από ζώα που αντικρίσαμε τα μάτια τους και οργισμένοι από τις καταστροφές, τις τερατογενέσεις, τις φρικτές μεγαλουπόλεις και εκείνους που για το κεφάλαιο μας αφήνουν κληρονομιά καρκίνο, τέφρα και αλλοτρίωση.
.jpg)
