28.11.07

Η Γέννηση της Οικολογίας και η Εθνικιστική Ιδέα

Τα τελευταία χρόνια η οικολογική συνείδηση έχει συνδεθεί λανθασμένα από πολλούς με τον επονομαζόμενο «αριστερό» χώρο. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως συνειδητοποιημένοι οικολόγοι είναι μόνο κάποιοι γραφικοί νεοχίπηδες, αναρχικοί και κάθε λογής αριστερών αντιλήψεων άνθρωποι. Η παράνοια έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που πλέον γίνονται «σοβαρές» συζητήσεις μεταξύ διαφόρων οικολόγων για το αν μπορεί να υπάρξει οικολογική δράση και συνείδηση χωρίς αριστερές πολιτικές θέσεις.

Με αφορμή αυτή τη τραγική κατάσταση που επικρατεί εν γένει στον κόσμο των οικολογικά ευαισθητοποιημένων Ευρωπαίων, αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε σε φίλους και εχθρούς, σε οικολόγους και «οικολόγους», που είτε δεν γνωρίζουν είτε δεν θέλουν να γνωρίζουν την πραγματική προέλευση της Οικολογίας, της Οικολογίας που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Λαϊκή Εθνικιστική Ιδέα, από όπου προέρχονται και όλες οι διαστρεβλωμένες εκδοχές της που επικρατούν σήμερα.

Δεν θα μιλήσουμε για το αυτονόητο. Για το ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ από τη δεκαετία του 1980 (την περίοδο που άρχισε να εκδίδεται το ιδεολογικό της όργανο) αφιέρωνε ολόκληρα τεύχη στην οικολογία και την Ελληνική Φύση, αλλά για τις αρχές του 19ου αιώνα. Την περίοδο που γεννήθηκε η οικολογία, όχι μόνο σα θεωρητική σκέψη, αλλά και σαν τρόπος δράσης και τρόπος ζωής.

Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσουμε τον Πατέρα της οικολογίας, τους πρώτους θεωρητικούς και τους πρώτους ακτιβιστές, οι οποίοι όλοι τους ήταν Γερμανοί Εθνικιστές, Φυλετιστές και ένθερμοι αντισημίτες και ήταν αυτοί που άνοιξαν το δρόμο για τον ερχομό του Γ΄ Ράιχ και την αναβίωση της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας στους Ευρωπαϊκούς Λαούς.

--------------------------------------------------------

Η Γερμανία είναι η χώρα που γέννησε την επιστήμη της οικολογίας και η χώρα όπου οι πολιτικές θέσεις των οικολόγων εθνικιστών βρέθηκαν σε περίοπτη θέση στη πολιτική της ζωή. Δυο μορφές του 19ου αιώνα, που είναι παραδείγματα εκείνου του πρωτοπόρου κινήματος, είναι οι Ernst Moritz Arndt και ο Wilhelm Heinrich Riehl.

Ο Ernst Moritz Arndt γεννήθηκε στο Schoritz στο νησί Rügen, το οποίο εκείνη την περίοδο άνηκε στη Σουηδία και ήταν γιος ενός αγρότη. Το 1791 πήγε στο Πανεπιστήμιο του Greifswald για να σπουδάσει θεολογία και ιστορία.
Ο Arndt, ως πιστός Εθνικιστής, ασχολήθηκε με τα καθημερινά προβλήματα του Γερμανικού αγροτικού κόσμου και με την Γερμανική γη. Οι ιστορικοί τον θεωρούν τον πρώτο οικολόγο στοχαστή. Το άρθρο του με τίτλο «Για τη Φροντίδα και τη Προστασία των Δασών», το οποίο εκδόθηκε το 1815, εναντιώνεται στην αλόγιστη εκμετάλλευση των δασών και της γης και στους οικονομικούς λόγους που ωθούν σε αυτήν. Πολλοί, οι οποίοι θεωρούν τον εαυτό τους πολέμιο των Εθνικιστικών και Φυλετικών Ιδεών του Arndt, είτε μη γνωρίζοντας, είτε αποκρύπτοντάς το, εξακολουθούν να αναπαράγουν βιοκεντρικές θέσεις του, αποδεικνύοντας πόσο σύγχρονος και αναγκαίος είναι ο λόγος των Εθνικιστών Οικολόγων.

Η σκέψη και τα γραπτά του Arndt ήταν πάντα συνδεδεμένα με τον εθνικισμό. Σε κάθε ευκαιρία μιλούσε εναντίον της φυλετικής επιμειξίας, υποστήριζε παθιασμένα την Φυλετική καθαρότητα και αφόριζε του Εβραίους. Από τα πρώτα κιόλας χρόνια του αιώνα η οικολογική συνείδηση έχει συνδεθεί με τον Φυλετικό Εθνικισμό.

O William Heinrich Riehl γεννήθηκε το 1823 στο Biebrich. Μεταξύ του 1841 και του 1843 σπούδασε θεολογία στο Marburg. Αργότερα στράφηκε στη φιλοσοφία, την ιστορία και την ιστορία της τέχνης, τα οποία σπούδασε μεταξύ άλλων αντικειμένων στη Bonn.

Ο Riehl ήταν μαθητής του Arndt και ανέπτυξε περισσότερο τις πρωτοπόρες ιδέες του καθηγητή του. Ήταν αυτός που προανάγγειλε τον περιβαλλοντικό ακτιβισμό. Μέσα από το δοκίμιο του «Αγρός και Δάσος» καλούσε για δράση στο όνομα των δικαιωμάτων των φυσικών τόπων και της άγριας ζωής. Όπως και ο καθηγητής του και ο ίδιος ήταν εθνικιστής, φυλετιστής και αντισημίτης και αγαπούσε παθιασμένα τη Πατρίδα του. Ήταν ενάντια στην βιομηχανοποίηση και την αστυφιλία και υποστήριζε την διατήρηση του αγροτικού τύπου ζωής του Γερμανικού λαού. Έτσι καθιερώθηκε ως ο ιδρυτής «του αγροτικού ρομαντισμού και αντι-ουρμπανισμού»

Αυτές οι δυο ιδέες, του ρομαντισμού και του αντι-ουρμπανισμού, κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα επεκτάθηκαν μέσω του Λαϊκού κινήματος, το οποίο συγχώνευσε τον Εθνικισμό με τον μυστικισμό της Φύσης και την Οικολογία. Το εν λόγω κίνημα εναντιώθηκε στο βιομηχανικό καπιταλισμό και οι στοχαστές του διακήρυξαν την επιστροφή στη γη και την απλότητα της ζωής σύμφωνα με τη φύση και τους νόμους της. Το συγκεκριμένο κίνημα διακατεχόταν επίσης από ένα έντονο αντισημιτισμό.

Ο Ernst Haeckel γεννήθηκε το 1834 στο Potsdam,που τότε άνηκε στη Πρωσσία. Το 1852 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Cathedral High School (Domgymnasium) of Mersburg. Αργότερα σπούδασε ιατρική στο Βερολίνο, με καθηγητές τους Albert von Kölliker, Franz Leydig, Rudolf Virchow και Johannes Peter Müller.

Το 1867 ο Haeckel επινόησε τον όρο Οικολογία, για τον επιστημονικό κλάδο που μελετά τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των οργανισμών και του περιβάλλοντος. Ο Haeckel ήταν και αυτός πολέμιος της φυλετικής επιμειξίας και ένθερμος υποστηρικτής της Ευγονικής. Η πίστη του στον Εθνικισμό ενδυναμώθηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ταυτόχρονα έγιναν γνωστές οι αντισημιτικές του θέσεις. Εκείνη την περίοδο έγινε ένας από τους σπουδαιότερους ιδεολόγους όσον αφορά τον Φυλετισμό και τον Εθνικισμό.

Ο Haeckel υποστήριζε ότι «ο πολιτισμός και η ζωή των εθνών κυβερνώνται από εκείνους τους ίδιους νόμους που επικρατούν παντού στη Φύση και την οργανική ζωή», ιδέα η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Εθνικοσοσιαλιστική Ιδεολογία.

Ο Raoul Francè επεξεργάσθηκε τους επονομαζόμενους Lebensgesetze (νόμους της ζωής), μέσω των οποίων, η φυσική τάξη καθορίζει την κοινωνική τάξη και θεωρούσε αφύσικη τη επιμειξία.

Ένας συνάδελφός του, και μαθητής του Haeckel, ο Ludwig Woltmann, υποστήριζε μια βιολογική ερμηνεία όλων των κοινωνικών φαινομένων, από τις πολιτισμικές στάσεις μέχρι και τους οικονομικούς διακανονισμούς. Επίσης πίστευε ότι «το πέρασμα από μια αγροτική σε μια βιομηχανική κοινωνία είχε επισπεύσει την παρακμή της Φυλής. Σε αντίθεση με τη Φύση, η οποία κυοφόρησε τις αρμονικές μορφές του Γερμανισμού, υπήρχαν πια οι μεγαλουπόλεις, αβυσσαλέες και ξένες προς τον οργανικό κόσμο, που απονέκρωναν τις αρετές της Φυλής.»

---------------------------------------------------------

Αυτοί οι μεγάλοι πρωτοπόροι της οικολογικής δράσης και σκέψης είναι απλώς ένα δείγμα από τους στοχαστές, θεωρητικούς και ακτιβιστές που δημιούργησαν το πρώτο οικολογικό κίνημα στην ανθρώπινη ιστορία. Όλοι τους ένθερμοι υποστηρικτές του ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ, του ΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ και του ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΥ.

Είτε αρέσει στους κάθε λογής «οικολόγους» είτε όχι αυτή είναι η αλήθεια και αυτή είναι η πραγματική οικολογία. Οικολογία άμεσα συνυφασμένη με τα Εθνικοσοσιαλιστικά Ιδεώδη.

Ιέραξ