Σε 40 χρόνια από τώρα όσοι από εμάς βρίσκονται στην ηλικιακή κατηγορία του «νέου» ανθρώπου, αν κάτι κακό δεν μας βρει στην πορεία τότε θα είμαστε ηλικιωμένοι που θα ζήσουν πιθανότατα το παρανοϊκό σενάριο που προβλέπουν σήμερα οι επιστήμονες.Το 2050 τα 9 δισεκατομμύρια του αναμενόμενου πληθυσμού δεν θα είναι καθόλου εύκολο να σιτιστούν. Γι’ αυτό και από τις μέρες μας ήδη η επιστημονική κοινότητα θεωρεί ως βέβαιο ότι η λύση (!!!) του τεχνητού κρέατος φαντάζει κάθε άλλο από απαραίτητη.
Η αντίθεσή μας σε αυτό το σενάριο είναι απόλυτη και δεν σηκώνεται καμία συζήτηση πάνω σε αυτό. Βεβαίως, η Φύση είναι πιο δυνατή και αμείλικτη και από τις εξουσιαστικές κλίκες αλλά και από τα δίκτυα μοντέρνων διαχειριστών του μέλλοντος. Ακόμα και το καλομαθημένο ανθρώπινο γένος που πλημμυρίζει σιγά σιγά το πλανήτη θα έρθει κάποια στιγμή να αντιμετωπίσει φυσικές μεθόδους ισορρόπησης του πληθυσμού του, που κυρίως βασίζονται στην μετάδοση ασθενειών, τις φυσικές καταστροφές που προκαλούν και αντίστοιχους θανάτους και φυσικά τον υποσιτισμό. Αν είναι να γίνει, ας γίνει νωρίς πριν καταστρέψουμε ολόκληρο τον πλανήτη. Ήδη στις μέρες μας οι πλημμύρες στο Πακιστάν οδήγησαν σε 4 εκατομμύρια άστεγους και η επιδημία χολέρας σε Καμερούν και Νιγηρία θερίζει τον πληθυσμό. Όχι, δεν πανηγυρίζουμε εννοείται με τέτοιες καταστάσεις αλλά τις αναφέρουμε ως αναμενόμενες και κόντρα στην ψευτοανθρωπιστική φιλοσοφία του σύγχρονου κόσμου. Ας μην ξεχνάμε ότι οι καταστροφές των σιτηρών στην Ρωσία έφερε την αύξηση της τιμής του ψωμιού στην Ελλάδα. Αν γίνει πόλεμος δηλαδή τι;
Οι άνθρωποι, πέραν της πνευματικότητας έχουν την ευθύνη ως το μοναδικό ον σε αυτό το πλανήτη που διαθέτει συνείδηση και ανώτερη νοημοσύνη και οφείλουν να διατηρούν την φυλετική ποικιλία του είδους τους και παράλληλα να σέβονται την φύση κι όχι να την καταστρέφουν.
Η λύση σε επίπεδο πρώτα κοινωνικό είναι τα εθνικά κράτη που θα φροντίζουν να εξασφαλίσουν την αυτάρκεια σε τρόφιμα και ήδη επιβίωσης και πρώτης ανάγκης για τα μέλη της κοινότητάς τους. Όσα έθνη παρεκκλίνουν ή δεν παρουσιάζουν επάρκεια στις απαιτήσεις θα δέχονται και τα ανάλογα πλήγματα φυσικής ισορρόπησης που όμως θα βάλουν αυτά και μόνο. Δεν δύναται χώρες όπως η Ελλάδα ή το Λουξεμβούργο να είναι υποχρεωμένες να πάρουν επ’ ώμου τους άστεγους του Πακιστάν ή τα εκατομμύρια της Ινδίας και της Κίνας, επειδή οι τελευταίοι σε επίπεδο πρόνοιας πιάστηκαν αδιάβαστοι. Δεν γίνεται μια αρρώστια που εκδηλώνεται στην Λιβερία ή την Καμπότζη να εξαπλώνεται στην Ισπανία και την Τσεχία. Κι όμως αυτό είναι η πραγματικότητα που ζούμε.Ή αντιμετωπίζουμε την παράνοια της παγκοσμιοποίησης και μοιραία αναμένουμε την επικείμενη παγκόσμια αυτοκτονία, ή την πολεμάμε.
.jpg)
