22.2.10

Η ζωή που δεν έχουμε

Ένα από τα προβλήματα του σύγχρονου κατοίκου των γκρίζων και κρύων εκτρωμάτων που λέγονται πόλεις είναι ο μη φυσικός τρόπος ζωής, μακρυά από το υγιές φυσικό περιβάλλον.
Ένας τρόπος ζωής που οδηγεί στην σωματική και ψυχική αρρώστια και αποχαύνωση(άρα ευκολότερη χειραγώγηση)του ανθρώπου.
Λαμπρό παράδειγμα: Η πρωτεύουσα της πατρίδος μας, η Αθήνα, και όχι μόνον.
Αναλογιστείτε απλά εάν έχουνε ποιότητα ζωής οι κάτοικοι. Φυσικά και δεν έχουνε.
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να ζει στην φύση, ελεύθερος και υγιής ψυχί τε και σώματι και όχι ανάμεσα στα τσιμέντα, την ρύπανση και τους ατελείωτους θορύβους.
Οι ελεύθεροι πράσινοι χώροι είναι λιγοστοί. Τα δέντρα θα μπορούσαν να είναι σίγουρα πολύ περισσότερα εντός της Αθήνας.
Το οξυγόνο δεν είναι ποιοτικό. Εδώ λοιπόν προκύπτει το εξής ερώτημα «υπάρχει κρατική μέριμνα για αναβάθμιση της διαβίωσης στην πόλη;» Μάλλον όχι!!!
Τρανή απόδειξη το κτήμα Θών στην περιοχή των Αμπελοκήπων, στην συμβολή της Λεωφόρου Κηφισίας με Αλεξάνδρας. Στο σημείο που άλλοτε υπήρχε η έπαυλη του γερμανού Νικολάου Θών, αυλικού του Γεωργίου του Α’. Ο πολιτιστικός σύλλογος των Αμπελοκήπων πίεζε τον Δήμο Αθηναίων για την κατασκευή πάρκου στον χώρο αυτό. Πλην όμως μπροστά στα ιδιοτελή οικονομικά συμφέροντα των πολιτικάντιδων του κυνοβουλίου (εκ του κυνός και όχι κοινοβουλίου εκ του κοινού) δόθηκε ο χώρος αυτός σε επιχειρηματία και ανεγέρθηκε σύγχρονο κτίριο. Για άλλη μία φορά οι ανάγκες της κοινωνίας μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. Τα λεφτά πάνε αλλού. Σε πολυτελή αυτοκίνητα, σε δεξιώσεις, σε μίζες, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις αμφιβόλου προσφοράς και αντεθνικής φύσεως, σε ανύπαρκτους συλλόγους και καλλιτεχνικές λέσχες, στην συγγραφή ανθελληνικών βιβλίων με σκοπό την δηλητηρίαση των ελληνοπαίδων.
Αξίζει να αναφερθεί και ένα άρθρο που είχε κάποτε δημοσιευθεί στο διαδίκτυο σύμφωνα με το οποίο οι κάτοικοι της περιοχής του Κουκακίου προβήκανε σε μελέτη με την οποία στον κεντρικό δρόμο της γειτονιάς τους, καθώς και στα γύρω στενά είναι δυνατό να φυτευτεί ένας μεγάλος αριθμός δέντρων σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας.. Φυσικά αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν έγινε.
Η κυβερνητική αναλγησία και ανευθυνότητα είναι ορατή και σε ακόμη ένα περιστατικό. Στην μη αξιοποίηση των υπογείων υδάτων της Αθήνας. Πόσιμο νερό σπαταλείται για την διατήρηση των λιγοστών πάρκων και για την καθαριότητα του Δήμου. Όλο το νερό των παλαιών και υπογείων ποταμών μένει αναξιοποίητο.
Σε πολλά σημεία μπορεί να το δει κανείς να χύνεται στο δρόμο ή να κυλάει ανεκμετάλλευτο ( π.χ Οδός Δ. Νέγρη , Κυψέλη).

Όλα τα παραπάνω δείχνουν την έλλειψη σχεδίου και οργάνωσης της κρατικής μηχανής. Δεν είναι τυχαίο όμως, διότι το σχέδιο που έχει δρομολογηθεί θέλει τους ανθρώπους βαθιά βουτηγμένους στα προβλήματά τους, αποσυντονισμένους και ανίκανους να αντιδράσουν στο οτιδήποτε. Σε άλλα κράτη παρόμοια θέματα έχουν βρει τον δρόμο τους, στην Ελλάδα όμως όχι. Γιατί προσπαθούνε να μας κρατήσουν σε λήθαργο γιατί επικρατεί ο φόβος ότι όταν ο έλληνας ξυπνήσει πολλά μπορεί να καταφέρει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και όχι μόνο σχετικά με την υποβάθμιση της φύσης στην πατρίδα μας αλλά και σε άλλα θέματα.
Στο κίνημα της Χρυσής Αυγής πέφτει ο κλήρος να αφυπνίσει τους Έλληνες. Όχι μόνο στα οικολογικά θέματα, αλλά στα πάντα.