Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μέσα στις ίδιες τις γειτονιές που ζούμε. Σε περιοχές υποβαθμισμένες, στα Πατήσια, στον Κολωνό, στο Περιστέρι, σε περιοχές δηλαδή που ζει και εργάζεται ο απλός Έλληνας σε συνθήκες τελείως απάνθρωπες. Μέσα σε γκρίζες πολυκατοικίες, χωρίς ελεύθερους χώρους και πράσινο, με πλατείες γεμάτες από εγκληματίες λαθρομετανάστες κι εμπόρους πρέζας. Είναι δική μας στρατηγική να ανακαταλάβουμε τις δικές μας περιοχές και να επαναοικειοποιηθούμε τους ελεύθερους χώρους.
Οφείλουμε να είμαστε απόλυτα εχθρικοί σε κάθε ψευτοοικολογική κίνηση του Συστήματος, ό,τι χρώμα και όποια διακήρυξη και αν έχει. Απέναντι στα οργανωμένα συμφέροντα του «πράσινου καπιταλισμού», στα οικολογικά κόμματα-απάτη, στις οργανώσεις-σφραγίδες της καθεστωτικής εξουσίας. Δεν χρειάζονται μεγάλα και δύσκαμπτα οργανωτικά σχήματα, ούτε υψηλές κοσμοθεωρητικές αναλύσεις για τους αγώνες που έρχονται. Το Σύστημα είναι ισχυρό αλλά ταυτόχρονα είναι και δύσκαμπτο. Ο καλύτερος τρόπος λοιπόν, να το πλήξουμε είναι να δράσουμε αποκεντρωτικά και ανορθόδοξα. Ας γίνει λοιπόν η υπόθεση της Οικολογίας-Αντισύστημα, μια υπόθεση προσωπική και συνάμα συλλογική. Υπόθεση εθνικής αυτονομίας και ακτιβισμού. Να χτίσουμε ομάδες αντίστασης, ελεύθερες συντροφιές νέων, πολλές Πράσινες Πτέρυγες σε κάθε γειτονιά, σε κάθε ελληνική πόλη. Γιατί ο καλύτερος αγώνας είναι αυτός που περνάει μέσα από τα χέρια μας!