Τα 2/3 των ψαριών που κολυμπούν στα ποτάμια της Αυστρίας είναι θηλυκού γένους. Το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί και στις γειτονικές χώρες, όπως η Γερμανία. Ευθύνη φέρει η μόλυνση των ποταμών με χημικές ουσίες, οι οποίες δεν φιλτράρονται από τις εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού, και είναι ενδοκρινικοί διαταράκτες, εξωγενείς δηλαδή ουσίες που επηρεάζουν το ενδοκρινικό σύστημα και διαταράσσουν τη φυσιολογική λειτουργία των ορμονών του οργανισμού. Τέτοιες ουσίες βρίσκονται στη φύση (πχ στη σόγια) αλλά και σε τεχνητές ενώσεις. Οι τελευταίες είναι και οι πιο επικίνδυνες και βρίσκονται σε προϊόντα καθημερινής χρήσης, όπως λχ στα φυτοφάρμακα, στις συσκευασίες τροφίμων, στα συντηρητικά των κρεμών προσώπου, στα αντιβιοτικά, στα UV-φίλτρα των αντιηλιακών κρεμών. Στην περίπτωση των ψαριών μοιάζει ότι οι ουσίες αυτές επιδρούν στα επίπεδα των οιστρογόνων των ψαριών (αυξανοντάς τα). Δεν έχουν γίνει μελέτες για την επίδραση των ουσιών αυτών στον άνθρωπο, μετά την κατανάλωση των ψαριών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όπως όλοι οι πολλυντές, οι συγκεντρώσεις των ουσιών αυτών αυξάνονται κατακόρυφα στους οργανισμούς που βρίσκονται ψηλά στην τροφική αλυσίδα. Έρευνες έχουν δείξει ότι υψηλές συγκεντρώσεις θηλυκών ορμόνων στο ανθρώπινο σώμα θα μπορούσαν να επιδράσουν στη γονιμότητα των αντρών – και πιο συγκεκριμένα συντελλούν στη γρηγοροτερη γήρανση των σπερματοζωαρίων.