Προχθές, τη Τρίτη 24 Ιουλίου 2007, ολοκληρώθηκαν 33 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας τους. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας διοργάνωσε μια εκδήλωση για να γιορτάσουν την "μεγάλη αυτή επέτειο" στο Προεδρικό Μέγαρο. Εκεί παρευρέθησαν εκπρόσωποι και αρχηγοί όλων των πολιτικών κομμάτων.Κατά τη διάρκεια των εορτασμών αυτών οι καταστρεπτικές πυρκαγιές συνεχίζαν την επέλασή τους σε όλη τη χώρα. Ο Κ.Παπούλιας στην όμιλία του ανήγαγε την προστασία του περιβάλλοντος σε "ζήτημα δημοκρατίας"(!), λέγοντας ότι "η συμμετοχη στον αγώνα για τη σωτηρία της φύσης είναι υψηλό δημοκρατικό καθήκον του πολιτικου μας συστήματος"
Η απορία μας...
Εφόσον "η συμμετοχη στον αγώνα για τη σωτηρία της φύσης ειναι υψηλό δημοκρατικό καθήκον του πολιτικού μας συστήματος" και το ΙΔΙΟ πολιτικό συστημα,το δημοκρατικο-καπιταλιστικο, δεν εχει κάνει τίποτα για να ανταποκριθει σε αυτό του το "καθήκον" τι πρέπει να σκεφτεί ο μέσος Έλληνας; Όταν το ΙΔΙΟ σύστημα εχει στη διάθεσή του 33 ολόκληρα χρόνια να κυβερνήσει σύμφωνα με τα "καθήκοντά" του και τα θέλω του και η κατάσταση σήμερα σε όλους τους τομείς, αν μη τι άλλο στα περιβαλλοντικά θέματα, έχει φτάσει στο απροχώρητο, με τι κουράγιο δηλώνουν οι δημοκράτες οτι ειναι "υψηλό καθήκον της δημοκρατιας η προστασια της φυσης"; Πώς τολμανε και εμφανίζονται μπροστά στον Ελληνικό λαό δηλώνοντας οτι ενδιαφέρονται για κατι που αδιαφορούν, κατι που μας εχουν αποδείξει ουκ ολίγες φορές;
Συνεχίζοντας συμπλήρωσε ότι "στις πυρκαγιές θυσιάστηκαν ανθρώπινες ζωές συμπολιτών μας που τοποθέτησαν το συλλογικό καλό πάνω από το ατομικό"
Και η συμβουλή μας...
Όλα θα ήταν καλύτερα σε αυτή τη χώρα αν οι πολιτικοί της ακολουθούσαν το παράδειγμα αυτών των δύο ηρώων πυροσβεστών...
Αλλά τότε δεν θα ήταν δημοκράτες!
.jpg)
