Δίνουμε το Αίμα μας για την Ελλάδα!

Με μεγάλη επιτυχία και αθρόα προσέλευση δεκάδων και πλέον συναγωνιστών ξεκίνησε η επίσημη και εθελοντική αιμοδοσία από την Πράσινη Πτέρυγα της Χρυσής Αυγής στο νοσοκομείο "Σωτηρία". Με την παρουσία του τίμησε την κίνησή μας και ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γερμενής Γεώργιος.

Ήδη οι εθελοντές αιμοδότες μας έχουν εξυπηρετήσει περιστατικά όπου συμπατριώτες μας είχαν ανάγκη. Τώρα με την μαζική μας προσφορά είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε ακόμα περισσότερους συνανθρώπους μας με μεγαλύτερη συχνότητα.

Βασικός μας στόχος είναι να εγείρουμε το αίσθημα του εθελοντισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης σε κάθε μορφή της και σε κάθε τομέα. 

Οι Έλληνες Εθνικιστές δίνουν ολοκληρωτικά τον εαυτό τους για την Ελλάδα και αυτό είναι μόνο η αρχή.

Ανακύκλωση, δεντροφυτέυσεις και ενεργειακοί λαμπτήρες. Είναι καλά... Είναι όμως αρκετά;

Μην παρεξηγηθώ. Το κίνημα της ανακύκλωσης, έχει προσφέρει τα μέγιστα στον πλανήτη και στην οικολογική συνείδηση των πολιτών. Για τις δεντροφυτεύσεις, δεν το συζητάμε και οι ενεργειακοί λαμπτήρες, αν και απαιτούν και « ενεργειακή» τσέπη, έχουν βάλει και αυτοί τα δυνατά τους.

Εντούτοις, κατά πόσο είναι τελικά αυτά αρκετά; Μήπως για ακόμη μια φορά βλέπουμε, σαν πολιτεία, το δένδρο και χάνουμε το δάσος; Φοβάμαι πως ναι. Γιατί ενώ από την μια τρέχουμε να συνδράμουμε, με τους παραπάνω τρόπους, σε όλα τα δεινά που εξαιτίας υμών, βρήκαν τον πλανήτη μας, από την άλλη αδιαφορούμε σαν πολιτεία ή μάλλον εθελοτυφλούμε, απέναντι στο εγκληματικά μεγάλο ζήτημα των φυτοφαρμάκων και την κάκιστη επίδραση τους στο περιβάλλον αλλά και στην υγεία μας.

Αλλά ας γίνω πιο συγκεκριμένη. Το επιφανειακό έδαφος είναι ένα μείγμα οργανικών και ανόργανων υλικών που αποσυντίθεται ή σχηματίζει σύμπλοκα χημικά οξέα νερού, αέρα και μικροοργανισμών. Δηλαδή με πιο απλά λόγια, το έδαφος είναι ένα ανοικτό περιβαλλοντικό τμήμα που βρίσκεται σε συνεχή ανταλλαγή με την ατμόσφαιρα, την υδρόσφαιρα και την βιόσφαιρα. Κάτι σαν την ανθρώπινη επιδερμίδα. Είναι λοιπόν σαφές πως ότι ρίχνουμε στο έδαφος, επιστρέφει με μαθηματική ακρίβεια στο πιάτο μας.

Φυσικά υπάρχει κι ο αντίλογος. Τα καλλιεργήσιμα εδάφη είναι πάρα πολύ λίγα, ο πληθυσμός που πρέπει να τραφεί από αυτά, αναλογικά είναι τεράστιος, οπότε που καταλήγουμε; Στα χημικά βελτιωτικά του εδάφους (λιπάσματα) και στα φυτοφάρμακα, πίσω από τα οποία, κρύβονται οι φαρμακοβιομηχανίες με τα «κατοχυρωμένα» από τις κυβερνήσεις συμφέροντα και τον χορό εκατομμυρίων τους.

Μόνο που τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων στο έδαφος είναι περισσότερο κάτι σαν συμφωνία με τον διάβολο για το ίδιο, παρά φροντίδα και επένδυση σε επαγγελματικούς πόρους όπως πολλοί πιστεύουμε.Στη περίπτωση των λιπασμάτων, το έδαφος εμπλουτίζεται με θρεπτικά στοιχεία για τα φυτά κάτι που όμως έχει σαν αποτέλεσμα την σταδιακή μείωση της οργανικής του ύλης και της γονιμότητας του εν τέλει.Παρόμοια προβλήματα δημιουργούν τα φυτοφάρμακα, των οποίων η συσσώρευση σε γεωργικές εκτάσεις προκαλεί τοξικά φαινόμενα στους μικροοργανισμούς του εδάφους, οι οποίοι με την σειρά τους , το εκφυλίζουν ποιοτικά. Να λοιπόν γιατί δεν μας φθάνουν τα καλλιεργήσιμα εδάφη. Είναι απλό. Κι όσον αφορά το πως αυτά τα δηλητήρια καταλήγουν στο πιάτο μας; Μέσω του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα. Για όποιους δεν το γνωρίζουν, τα υπόγεια νερά μας, είναι πολύ περισσότερο ευαίσθητα σε κάθε μορφής ρύπανση, λόγω της μειωμένης , εκ των συνθηκών που τα διέπει, ικανότητας τους να αυτοκαθαρίζονται. Η εντατική χρήση χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των νιτρικών αλάτων στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, κάτι που είναι πολύ επικίνδυνο για τον άνθρωπο και όλους τους ζωικούς οργανισμούς.

Και φθάνουμε στο δια ταύτα. Υπάρχουν λύσεις που θα μπορούσαν να συντελέσουν, αν όχι στην εξάλειψη, τουλάχιστον στην μείωση αυτών των ρυπογόνων παραγόντων στον πλανήτη και στην ζωή μας; Είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε εμείς; Είναι κάτι που πρέπει να κάνει η πολιτεία;

Κατ’ αρχήν να διορθώσω τον εαυτό μου. Εμείς μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, εμείς είμαστε η πολιτεία. Το μόνο που χρειαζόμαστε εμείς είναι να αντιληφθούμε την δύναμη μας όταν «βρισκόμαστε στο εμείς», όπως τότε το 1821, μας προέτρεπε ο στρατηγός Μακρυγιάννης.

Αυτά που μπορούν και πρέπει να γίνουν είναι πολλά. Ενδεικτικά αναφέρω:

-Κατάρτιση των αγροτών μας.(Δυστυχώς οι περισσότεροι από αυτούς κάνουν αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων αγνοώντας τις συνέπειες στους ίδιους και στο περιβάλλον.)

-Κίνητρα για βιολογικές καλλιέργειες και προώθηση του προϊόντος στην αγορά με όριο ανώτερης τιμής πώλησης, έτσι ώστε τα βιολογικά προϊόντα να είναι προσιτά σε όλους.( Και κυρίως, αληθινά βιολογικά.)

-Πρόνοια για καθαρισμό των ήδη μολυσμένων εδαφών και επαναφορά τους στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

-Αυστηρά πρόστιμα και λουκέτα σε φαρμακοβιομηχανίες,βιομηχανικές εγκαταστάσεις και βιοτεχνίες που ρυπαίνουν τα εδάφη και τον υδροφόρο ορίζοντα μας, ανεξέλεγκτα, αλόγιστα, με το θράσος της ατιμωρησίας τόσων χρόνων.

Ίδρυση ειδικού κλιμακίου ελέγχου( πράσινη αστυνομία), που με συνεχείς δειγματοληψίες θα συντελέσει στον περιορισμό των παρατυπιών από τους αγρότες και τις εταιρείες.( Κάτι τέτοιο μπορεί να φαντάζει ασύμφορο οικονομικά, αλλά δεν είναι, μπροστά στο όφελος ενός δομημένου συστήματος καλλιέργειας και σωστής διαχείρισης της γεωργίας μας.)

Τέλος, αυτό που απαιτείται για να γίνουν όλα τα παραπάνω πραγματικότητα, δεν είναι παρά η δική μας επιμονή, επαγρύπνηση και μαχητικότητα. Μόνο έτσι κερδίζονται οι αγώνες και αποκτώνται τα δικαιώματα. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως και η ανακύκλωση και οι δενδροφύτευση και ο καθαρισμός των παραλιών μας και οι ενεργειακοί λαμπτήρες και τα πράσινα σπίτια, βοηθούνε τον πλανήτη μας, αλλά έγιναν γνωστά σε εμάς από οργανώσεις που είναι μέρος του συστήματος.

Γιατί ποτέ δεν οργανώθηκε μια ομάδα, να πάει να καθαρίσει τα λύματα από τα εργοστάσια; Ή να ελέγξει την εφαρμογή ενός φυτοφαρμάκου από έναν αγρότη;

Απλώς διερωτώμαι…

Μαρία Α.

Ο ΑΛΒΑΝΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΤΡΑΠΟΔΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ

Το ειδεχθές έγκλημα του Αλβανού δολοφόνου ανυπεράσπιστων αδέσποτων σοκάρει με την πρωτοφανή αγριότητα του. Βάσει μαρτυριών, ο 55χρονος Αλβανός και ο Έλληνας εργοδότης του, με την πρόφαση ότι τα αδέσποτα σκυλιά ενοχλούν την κότα του, είχαν αποπειραθεί να τα σκοτώσουν πολλάκις στο παρελθόν. Τα δολοφονικά τους ένστικτα ξεκίνησαν πριν έναν μήνα με την ρίψη φόλας, αλλά οι γείτονες πρόλαβαν να τα σώσουν, στην συνέχεια, ξαναπροσπάθησαν να τα σκοτώσουν με οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας και μαρτυρικό τρόπο. Ο Αλβανός δελεάζοντας τα με σκυλοτροφή τα απομόνωσε στο οικόπεδο και άρχισε να τα βαράει με βαριοπούλα στο κεφάλι, στο σώμα και στα άκρα. Τα απροστάτευτα αθώα μουσούδια, ο Ρήγας και ο Δούκας, αιμόφυρτα ούρλιαζαν για βοήθεια... εξακολουθούσαν να μην είχαν χάσει την αγάπη τους στους ανθρώπους και ήλπιζαν ότι θα τα σώσουν… Οι κάτοικοι μαζεύτηκαν και φώναζαν στο κτήνος να σταματήσει, αλλά ήρθαν και οι ίδιοι αντιμέτωποι με την λυσσαλέα μανία του. Ο υπάνθρωπος βασανιστής τους απείλησε με περίσσιο θράσος ότι θα πάθουν και αυτοί τα ίδια, τότε ο Ρήγας, αν και χτυπημένος, προσπάθησε να ορθώσει το ανάστημα του για χάρη των κατοίκων, που τον αγαπάνε, και τότε ο Αλβανός του δίνει το χαριστικό χτύπημα με την βαριοπούλα στο κεφάλι… Ο Ρήγας δεν άργησε να βρεθεί πεταμένος σαν σκουπίδι σε μία σακούλα σκουπιδιών με ανοιγμένο κρανίο…

Στις 26 Δεκεμβρίου, εκδικαζόταν η πρωτοφανής αγριότητα του Αλβανού, ο οποίος είχε την στήριξη του Έλληνα εργοδότη του, του οποίου η ανηψιά ήταν συνήγορος του δολοφόνου. Τα φιλοζωικά σωματεία έδωσαν δυναμικό παρόν, αλλά αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να συνετιστούν οι Αλβανοί, έστω και για το «θεαθήναι». Αν και η οργή ξεχείλιζε, οι συγγενείς του Αλβανού κάνοντας επίδειξη ισχύος μέσα σε ξένος κράτος, επιτέθηκαν σε έναν δημοσιογράφο, και στην συνέχεια, μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, η ίδια η κόρη του κτήνους έβγαζε φωτογραφίες τους φιλόζωους. Εξάλλου, ο δολοφόνος είχε ενημερώσει μέσω απειλών ότι θα το «πληρώσουν» όσοι καταθέσουν εναντίον του… Τρεις διμοιρίες των ΜΑΤ καθ’ όλη την εκδίκαση προστάτευαν το κτήνος και την οικογένεια του, η οποία επιδείκνυε πρωτοφανές θράσος, έχοντας την κάλυψη του κράτους. Με την δικαιολογία της γνωστής διεύθυνσης διαμονής, η αίτηση του Αλβανού κτήνους για αναβολή δίκης έγινε δεκτή, παρέχοντας του την ελευθερία του, ακόμη και την ενδεχόμενη υλοποίηση των απειλών του κατά των φιλόζωων. Κατόπιν, έχει στην διάθεση του άπλετο χρόνο για να σχεδιάσει την απόδραση του από την χώρα μας και να μείνει ατιμώρητος για την βάναυση πράξη του.

Στην έξοδο του, προστατευμένος από 2-3 διμοιρίες των ΜΑΤ, από την οργή των φιλόζωων, που τον προπηλάκισαν, φυγαδεύτηκε με κουκούλα, ώστε να μην καταγραφεί το πρόσωπο του… μόνο η Αλβανίδα κόρη του έχει εξάλλου το προνόμιο να φωτογραφίζει πρόσωπα και εν τέλει, να φεύγει άνευ συνεπειών… Οι συγγενείς του Αλβανού δράστη, ωστόσο, όταν σταμάτησαν να είναι υπό την συνοδεία των ΜΑΤ τράπηκαν σε φυγή, για να γλιτώσουν από την δικαιολογημένη οργή των φιλόζωων. Παρ’ όλα αυτά, ένας Αλβανός συγγενής του δράστη δεν δίστασε να επιτεθεί φραστικά σε μία γυναίκα φιλόζωο, δεν στάθηκε όμως τυχερός να παραμείνει αλώβητος, γιατί προασπίστηκαν τα δίκαια της, μέλη της οικολογικής παρέμβασης «Πράσινη Πτέρυγα» του Λαϊκού Συνδέσμου. Τα μέλη της Χρυσής Αυγής, απέδειξαν τα φιλοζωικά τους συναισθήματα, παρευρισκόμενοι στα δικαστήρια της Ευελπίδων, χωρίς κομματική ταυτότητα, χωρίς μπλούζες και διακριτικά, και κρατώντας χαμηλό προφίλ. Παρ’ όλα αυτά, η παρουσία τους έγινε γρήγορα αισθητή και έτυχαν θερμής υποδοχής.

Ενώ δύο αθώες ψυχές αργοπεθαίνουν, και οι δολοφόνοι παραμένουν ατιμώρητοι, «καλοθελητές» αριστερών οργανώσεων, ασκούν μία αδικαιολόγητη προπαγάνδα εις βάρος των παρευρισκομένων μελών της Χρυσής Αυγής, για δήθεν φιλοδοξίες καλλιέργειας ενός κλίματος ξενοφοβίας και ρατσισμού. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να τονιστεί η χρήση της λέξης «δολοφόνοι», διότι για εμάς εκτός από τον Αλβανό φονιά, δολοφόνος έστω και έμμεσος, είναι και ο Έλληνας εργοδότης του, που αξίζει την τριπλάσια τιμωρία από τον δράστη, αλλά και το ανθελληνικό κράτος θεωρείται συνεργός αυτού του εγκλήματος, αφού παρέχει προστασία στον δολοφόνο, τον οποίο αφήνει ελεύθερο και επίσης, εγκαταλείπει στο έλεος του τα αδέσποτα ζωάκια, καθώς και τους φιλόζωους. Η ξενοφοβία είναι μια απάτη, ας κοιτάξουμε την κατάσταση κατάματα, ο άμεσος δράστης είναι Αλβανός, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, ο έμμεσος είναι ο Έλληνας εργοδότης του , και συνεργός το κράτος.

Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει αναβληθεί για τις 9 Ιανουαρίου 2012, όσοι πιστοί, ας προσέλθουν. Χώρος όμως για προπαγάνδα κατά ημών περί δήθεν ρατσισμού, ή για ενδεχόμενες βλέψεις για τυχόν «μπραβιλίκια» με την κάλυψη του κινήματος, δεν υπάρχει. Οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες: - Μετατροπή του νόμου περί βασανισμού σε κακούργημα! Όχι χρηματικές ποινές, -Εξοντωτικές ποινές σε όποιον εγκαταλείπει ή βασανίζει ένα ζώο. -Πλήρης προστασία στα αδέσποτα. -Όχι στο εμπόριο ψυχών από τα PET SHOPS.

Η ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΛΒΑΝΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ

Σήμερα, Δευτέρα 26/12/2011, στα δικαστήρια της Ευελπίδων είχε προγραμματιστεί η εκδίκαση του Αλβανού δολοφόνου, που χτύπησε με βαριοπούλα αδέσποτα σκυλάκια, τα οποία χαροπαλεύουν ακόμη σε κωματώδη κατάσταση. Ο Αλβανός δολοφόνος είχε το θράσος ν’ απειλήσει οποιονδήποτε Έλληνα της συνοικίας θα κατέθετε εναντίον του σχετικά με το ειδεχθές έγκλημα του και στην αίθουσα του δικαστηρίου η ίδια του η κόρη με ανεκδιήγητο θράσος φωτογράφιζε τους φιλόζωους, που προσήλθαν. Οι φιλοζωϊκές οργανώσεις είχαν κατακλύσει τον χώρο από νωρίς, όπως επίσης και η οικολογική παρέμβαση του Λαϊκού Συνδέσμου, «Πράσινη Πτέρυγα», η οποία έδωσε δυναμικά το παρόν και έτυχε θερμής υποδοχής από τα φιλοζωϊκά σωματεία. Η οργή των φιλόζωων ξεχείλισε στο άκουσμα της ετυμηγορίας για την πρωτοφανή κτηνωδία του Αλβανού. Η απόφαση της αναβολής της δίκης του, ουσιαστικά τον αφήνει ελεύθερο, λίγο πριν αποδράσει στην χώρα του, να σκοτώσει και άλλα ανυπεράσπιστα πλάσματα και αφήνει εκτεθειμένους ακόμη και τους γείτονες, που κατέθεσαν εναντίον του. Οι συγγενείς του Αλβανού δολοφόνου προπηλακίσθηκαν από το πλήθος. Το κράτος όχι μόνο εκθέτει σε κίνδυνο την ζωή Ελλήνων, που απλά κατέθεσαν για την άνανδρη δολοφονία των αδέσποτων, αλλά αφήνει στο έλεος των διεστραμμένων θρασύδειλων δολοφόνων και άλλες αδέσποτες ψυχούλες.

Όταν η Φύση συναντά την Παράδοση

Το Μάζεμα της Ελιάς

«Δέντρο γεμάτο πατρογονικά

παραμύθια, το νοιώθει ο καθένας

σαν ευλογία και σαν ασφάλεια

(Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος)

Αυτή την περίοδο οι άνθρωποι της υπαίθρου αρχίζουν να μαζεύουν τις ελιές από τα δένδρα. Αυτή είναι μια παμπάλαια ενασχόληση αλλά και ευχάριστη όπου όλη η οικογένεια βοηθά. Έτσι βοήθησα κι εγώ στο μάζεμα των καρπών αυτών , νιώθοντας μέσα μου πόσο γενναιόδωρη είναι η μητέρα Φύση. Προσωπικά είχα χρόνια να ζήσω αυτήν την εμπειρία καθώς τις περισσότερες ώρες της εβδομάδας τις περάσαμε στο κτήμα. Ας δούμε όμως την ιστορία γύρω απο το μάζεμα της ελιάς.

Από τον ελαιόκαρπο ή την ελιά παράγεται το ελαιόλαδο.Ο καρπός της ελιάς είναι βασικός για την Μεσογειακή διατροφή,. Είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Η Ελιά ήταν το αγαπημένο και πολύτιμο δένδρο των Ελλήνων. Καλλιεργούνταν στην Αρχαία Ελλάδα και οι ελιές και το ελαιόλαδο αποτελούσαν σημαντικά εμπορικά προϊόντα.

Η ελιά είναι γνωστή από τους αρχαιότατους χρόνους. Η ελιά υπήρξε το σύμβολο της θεάς Αθηνάς.Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη. Οι Έλληνες ήταν ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την ελιά στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο.

Η ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ

Το μάζεμα της Ελιάς ή η συγκομιδή του ελαιοκάρπου όπως λέγεται θα πρέπει να γίνεται στο στάδιο της ωρίμανσης. Αυτό συνήθως είναι την εποχή του φθινοπώρου. Στις πεδινές περιοχές αρχίζει από τον Σεπτέμβριο ακόμη, ενώ στις πιο ορεινές μπορεί να επακταθεί ακόμη και μέχρι τον Δεκέμβριο. Το στάδιο αυτό συνδέεται με την καλύτερη ποιότητα του ελαιολάδου. Το στάδιο αυτό φαίνεται να συμπίπτει με την αρχή της αλλαγής του χρώματος του ελαιοκάρπου από πράσινο σε μελανό.

Αν η συγκομιδή του ελαιόκαρπου γίνει πολύ γρήγορα, δηλαδή είναι άγουρος τότε η απόδοση σε ελαιόλαδο είναι μικρή.Με τη πρόοδο της ωρίμανσης αυξάνεται σταδιακά το βάρος του ελαιόκαρπου. Στο στάδιο αυτό σημειώνεται μερική υδρόλυση των γλυκεριδίων και αύξηση της οξύτητας του ελαιόλαδου που περιέχει. Είναι φανερό ότι το στάδιο ωρίμανσης δε συμπίπτει χρονικά για όλο τον καρπό, ακόμα και του ίδιου δένδρου. Βέβαια δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι στην πράξη, παρεμβαίνουν ορισμένοι παράγοντες που ρυθμίζουν το χρόνο συγκομιδής, όπως είναι η δακοπροσβολή κ.α

ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ

Παλαιότερα η συλλογή του ελαιόκαρπου γίνονταν αποκλειστικά με τα χέρια. Μετά από πτώση στο έδαφος. Ο τρόπος αυτός έχει αντικατασταθεί σήμερα, σε μεγάλο βαθμό, με τα πλαστικά δίκτυα ελαιοσυλλογής, τα οποία απλώνονται κάτω από τα δένδρα και συγκρατούν τον ελαιόκαρπο. Η συλλογή του ελαιόκαρπου από τα δίκτυα γίνεται, στην πράξη, σε διάστημα ενός μέχρι δύο μηνών.

Συγκομιδή με τα χέρια

Στις επιτραπέζιες ποικιλίες ελιάς η συγκομιδή γίνεται πάντα με τα χέρια.

Με τη μέθοδο αυτή αποφεύγεται ο τραυματισμός του ελαιόκαρπου και προστατεύεται η ποιότητα του περιεχόμενου ελαιόλαδου. Μάλιστα εξασφαλίζεται καθαρότητα του ελαιόκαρπου από φύλλα, χόρτα, χώμα κλπ.

Αποτελεσματική είναι η τοποθέτηση μεγάλου πανιού ή δικτύου κάτω από το δένδρο ώστε μετά την πτώση των ελαιόκαρπων να συγκεντρώνονται εκεί και όχι να διασκορπίζονται στο έδαφος. Μετά την πτώση όλων των καρπών των δένδρων οι ελιές τοποθετούνται μέσα σε ασκούς και από εκεί στο ελαιοτριβείο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ιδιαίτερα στις μικρόκαρπες ποικιλίες, η συγκομιδή του ελαιόκαρπου γίνεται με ραβδισμό. Eπίσης ένας ιδιαίτερα γρήγορος τρόπος είναι η λεγόμενη «χτένα», που μοιάζει με μικρή τσουγγράνα. Με αυτήν «χτενίζουμε» ένα σύμπλεγμα μικρών κλαδιών που φέρουν πάνω τους ελιές με αποτέλεσμα να αποκόπτονται ταυτόχρονα πολλές μαζί, κερδίζοντας έτσι χρόνο.

Στη Ελλάδα έχουν χρησιμοποιηθεί δονητές για τη συγκομιδή του ελαιόκαρπου σε πειραματικό μόνο επίπεδο. Στα πλαίσια της προσπάθειας εντάσσεται και η χρησιμοποίηση ορισμένων χημικών παρασκευασμάτων, τα οποία διευκολύνουν την πτώση του καρπού από το δέντρο.

Η συγκομιδή ελαιόκαρπου ή το γνωστό μάζεμα της ελιάς είναι μια παραδοσιακή ενασχόληση η οποία είναι εξαιρετικά γοητευτική και συνάμα διασκεδαστική. Συνήθως οι αγροτικές οικογένειες αφιέρωναν χρόνο στα κτήματα από την αυγή μέχρι το σούρουπο συλλέγοντας τους παρθένους αυτούς καρπούς της μάνας γης. Όλα τα μέλη της οικογένειας συνέφεραν στο μάζωμα της ελιάς, καθιστώντας την καθημερινή τους ζωή μέρος της Φύσης. Μετά από κάποιες ώρες κοπιαστικής εργασίας, έκαναν διάλειμμα, τρώγοντας κάτι και έπειτα συνέχιζαν την συλλογή.Γενικότερα η ενασχόληση με τη Φύση εξυψώνει το πνεύμα μας διότι ο άνθρωπος έρχεται σε άμεση επαφή με αυτήν και με τα δώρα τα οποία προσφέρει.

Αν συγκρίνουμε την καθημερινότητα των ανθρώπων στις τερατώδεις μεγαλουπόλεις σε σχέση με τον ρομαντικό αγροτισμό και τη ζωή στην ύπαιθρο καταλαβαίνουμε γιατί ο άνθρωπος είναι και πρέπει να είναι σε άμεση επαφή με τη Φύση, και το φυσικό περιβάλλον. Η διάρρηξη του δεσμού αυτού της οποίας παράγοντας είναι η αστυφιλία οδηγεί στην παρακμή και σε ένα χυδαίο τρόπο ζωής, αυτού του αμερικάνικου, κοσμοπολίτικου, lifestyle μακρυά από τις πατρογονικές εστίες και τη Φύση.

Θαλής

Όχι ΚΕΛ στο Πλατύ Χωράφι!

Το Σάββατο 9/7 συναγωνιστές της Πράσινης Πτέρυγας και του Πυρήνα Ανατολικής Αττικής της Χρυσής Αυγής παρεβρέθησαν σε συγκέντρωση στην Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως στην Αρτέμιδα για να διαδηλώσουν εναντία στο Κ.Ε.Λ (Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων) που θα δημιουργηθεί στο Πλατύ Χωράφι. Η εγκατάσταση του Κ.Ε.Λ. στην περιοχή σημαίνει τη σίγουρη καταστροφή της θάλασσας στην ακτή του Αγ. Νικολάου καθώς ο σχεδιασμός του προβλέπει την απόθεση λυμάτων στο νερό.

Ο Δήμος αδιαφορεί και δεν ασκεί βέτο σε αυτές τις ενέργειες και για αυτό οι κάτοικοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Οι συναγωνιστές από την περιοχή αλλά και από άλλες περιοχές της Αττικής έδωσαν το παρόν και υπόσχονται πως θα συνεχίσουν να αγωνίζονται και να δρουν στο πλευρό των κατοίκων όπου και αν χρειαστεί.

Γαλάτσι, όπως λέμε Κερατέα;

Στους Ολυμπιακούς αγώνες μια αρκετά μεγάλη έκταση πρασίνου στο Γαλάτσι αποψιλώθηκε προκειμένου να φτιαχτεί ένα ολυμπιακό ακίνητο, το γνωστό σε όλους Παλαί του Γαλατσίου. Με οριακή πλειοψηφία και προφανή πολιτική σκοπιμότητα πάρθηκε τότε η απόφαση στο ΣτΕ που πρόσταζε να επιτραπεί η ανέγερση του Σταδίου από την “Ολυμπιακά Ακίνητα”. Στην συνέχεια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά από μια σύντομη χρήση του γηπέδου, ο χώρος παραχωρήθηκε σε ιδιωτική κατασκευαστική εταιρία που έκτοτε προσπαθεί να επιτύχει την κατασκευή ενός Mall, μια προσπάθεια που βρίσκει ενάντιους τόσο τον Δήμο Γαλατσίου στον οποίο περιέχεται η εν λόγω έκταση, όσο και τους γειτονικούς δήμους, όπως ο Δήμος Νέας Ιωνίας. Η όλη υπόθεση είχε κολλήσει στην αντίσταση του τοπικού δημοτικού συμβουλίου που δεν δεχόταν να επικυρώσει την οικοδομική άδεια που παρανόμως είχε εκδώσει το ΥΠΕΧΩΔΕ χωρίς περιβαλλοντική μελέτη. Και εκεί που η νομική διελκυστίνδα διεξαγόταν έρχεται η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μέσω του Δ.Ρέππα να χαρακτηρίσει την λεωφόρο Βεΐκου ως εθνικό δρόμο προκειμένου να μην χρειάζεται να παρθεί καμία άδεια από τον δήμο για το οποιοδήποτε έργο. Αυτού του ΦΕΚ είχε προηγηθεί ευχαριστήρια επιστολή του ενδιαφερόμενου επιχειρηματία προς τον Θ.Πάγκαλο και την Ομάδα Εργασίας Απεμπλοκής Επενδύσεων της οποίας ηγείται.

Ποιες θα είναι όμως οι επιπτώσεις του εν λόγω χαρακτηρισμού της Βεΐκου ως εθνικού δρόμου, ποιες θα είναι δηλαδή οι επιπτώσεις του νομικίστικου κόλπου που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ προκειμένου να παρακάμψει την αντίσταση του Δήμου; Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο ο Δήμος Γαλατσίου κόβεται στην μέση αφού η κεντρική οδική αρτηρία που περνά από το κέντρο του δεν θα μπορεί να έχει φανάρια και διαβάσεις πεζών, γεγονός που δεν μπορεί παρά να έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο κυκλοφοριακό της εν λόγω συνοικίας, αλλά και επιπτώσεις στον εμπορικό κόσμο της.

Το ίδιο το εμπορικό κέντρο από την άλλη θα έχει προφανείς επιπτώσεις στην τοπική αγορά, αφού τα τοπικά καταστήματα θα έχουν να ανταγωνιστούν σε πολύ κοντινή απόσταση ένα μεγαθήριο, το οποίο θα φιλοξενεί πολλές πολυεθνικές εταιρίες σε ένα και μόνο κτίριο. Επιπλέον η ανέγερση του στο συγκεκριμένο σημείο, το οποίο περιτριγυρίζεται από πράσινο θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην παρακείμενη δασική έκταση, αφού όπως φαίνεται θα πρέπει να γίνει “χρήση” της για την κατασκευή ανισόπεδου κόμβου και υπόγειας διάβασης για να γίνει προσβάσιμο το καπιταλιστικό μεγαθήριο. Σε αυτό τον συλλογισμό δεν λογίζονται καν οι επιπλέον κατασκευές που πιθανόν γίνουν για να γίνει ακόμα ευκολότερη η πρόσβαση στο εμπορικό κέντρο.

Από την πλευρά του ο δήμος, μέσω του Δημάρχου, απάντησε ότι θα σταθεί ενάντιος απέναντι στην ασυδοσία του κράτους, αν και προς το παρόν τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει διάλογος και όχι πισώπλατες κινήσεις προκειμένου να επιτευχθεί κάποιου είδους συμφωνία. Αυτή είναι η “πράσινη ανάπτυξη” του ΠΑΣΟΚ, όπως φάνηκε στην Κερατέα και όπως αναμένεται να φανεί στο Γαλάτσι, μια στυγνή και απροκάλυπτη προστασία και προώθηση των συμφερόντων των μεγαλοεργολάβων ενάντια στον Λαό. Το κλείσιμο της Λεωφόρου Βεΐκου που προανήγγειλε ο Δήμαρχος Γαλατσίου, σε περίπτωση που το κράτος εμμείνει στην ασυδοσία του, θα παραλύσει κυριολεκτικά την Αθήνα, αφού αυτός είναι ο κεντρικός κόμβος που συνδέει τα βόρεια προάστια των Αθηνών με το κέντρο της Αθήνας, οπότε αναμένεται, σε αυτή την περίπτωση, η άμεση επέμβαση των ΔΚΥΕ (Δυνάμεις Καταστολής Υπέρ Εργολάβου) ή αλλιώς ονομαζόμενες ως ΜΑΤ.

Mare Nostrum

Η θάλασσα από αρχαιοτάτους χρόνους έχει παίξει σημαντικό, και πάμπολλες φορές πρωτεύοντα ρόλο, στην ιδιοσυγκρασία, ανάπτυξη, εξέλιξη του λαού. Η Πατρίδα μας έχει τη τύχη να περιβρέχεται από το καταγάλανο Αιγαίο και Ιόνιο πέλαγος, δυο από τα στολίδια της Μεσογείου, ξεπερνώντας τα 16.000 χλμ. ακτογραμμής. Η ελληνική παράκτια ζώνη χαρακτηρίζεται από μεγάλη βιοποικιλότητα με μεγάλο αριθμό ενδημικών ειδών. Τα απειλούμενα είδη της μεσογειακής φώκιας Monachus monachus και της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta βρίσκουν καταφύγιο σε ορισμένες ελληνικές ακτές. Οι 120 από τις 238 συνολικά περιοχές, που έχουν προταθεί από την Ελλάδα για ένταξη στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φυσικών Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000 είναι θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα.

Από τους αρχαίους χρόνους, το θαλάσσιο βασίλειο του Ποσειδώνα αντιμετωπιζόταν με σεβασμό και δέος τόσο για τη προσφορά του σε τροφή και τη διευκόλυνση του εμπορίου καθώς επίσης και στη πύλη που προσέφερε προς τόπους άγνωστους και σε ανεξερεύνητα μέρη κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο Πλάτωνας μας περιγράφει για το πως η Ατλαντίδα βυθίστηκε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο Ηρόδοτος μας μιλά για την επική ναυμαχία της Σαλαμίνας όπου ο ελληνικός στόλος κατατρόπωσε τον περσικό. Ο Αριστοτέλης πρώτος συνέλαβε την ιδέα της πρώτης αναπνευστικής συσκευής κάτω από το νερό, ο Θουκυδίδης αναφέρεται σε δύτες οι οποίοι δρούσαν κατά των υποβρύχιων φραγμάτων στις Συρακούσες και ο Αρριανός περιγράφει της χρήση δυτών από τον Μεγάλο Αλέξανδρο στην πολιορκία της Τύρου.

Από τον Νηρέα μέχρι και τον Άγιο Νικόλαο, η θάλασσα έχει δεθεί με τον Ελληνικό Λαό. Παρόλα αυτά, ο ερχομός της αστικοποίησης, της παγκοσμιοποίησης, της εμπορευματοποίησης των πάντων και της αποξένωσης από την παράδοση και μάνα Γη, επέφερε και την απομάκρυνση των νέων γενεών από την ίδια τη θάλασσα μέχρι κάποιο βαθμό. Βλέπουμε στις μέρες μας, ο μέσος νεο-έλληνας να έχει συνδέσει τη θάλασσα, και να την αντιμετωπίζει, ως παραθεριστικό μέρος καλοπέρασης και διακοπών. Η ασέβεια προς αυτή επιβεβαιώνεται με τον απλό τρόπο της ρίψης κάθε είδους απορριμάτων σε παραλίες, ακτές, παραθαλάσσιες περιοχές. Επιχειρήσεις παντός είδους οι οποίες δραστηριοποιούνται δίπλα στη θάλασσα, χρησιμοποιούν τα πάλαι ποτέ καταγάλανα νερά ως αποθήκη λυμάτων.

Η θάλασσα, όπως και το κάθε κομμάτι φυσικού κάλους που μας περικλείει χρειάζεται τη προστασία μας. Τόσο για το ίδιο το στοιχείο, αλλά ακόμη περισσότερο για εμάς τους ίδιους. Η Φύση θα μπορέσει να βρει μόνη της τις ισορροπίες της, ο άνθρωπος όσο διαπράττει ύβρη και δε σέβεται τη Φύση που του δίνει ζωή, τόσο στρέφεται εναντίων του ίδιου του εαυτού και κάποτε θα είναι πλέον πολύ αργά.